Günümüzün en tehlikeli hastalıklarından biri olarak öne çıkan Alzheimer’in ilacı için bilim insanları çalışmalarını sürdürüyor. Yapılan son bir araÅŸtırmada aÅŸk hormonunun Alzheimer’e ilaç olabileceÄŸi ortaya kondu.
Bilim insanları, duygusal baÄŸların güçlendirilmesi ve psikolojik refahın artırılmasındaki rolü nedeniyle “aÅŸk hormonu” olarak adlandırılan oksitosıne uzun zamandır hayranlık duyuyor. alzheimere ÅŸifa olabilecek olan bu hormon bilim camiasını merakla çalışmalara itiyor.
Bilim insanlarından çarpıcı bulgular: Viagra’nın bilinmeyen bir etkisi keÅŸfedildi! Ä°klim deÄŸiÅŸikliÄŸini hızlandıran bir diÄŸer etken; deniz tabanının bozulması
“OKSÄ°TOSÄ°N” YANÄ° AÅžK HORMONU
Oksitosin, hipotalamus tarafından üretilip hipofiz bezine gelen ve hipofiz bezinin arka bölümünden bazı uyarılar sonucu salgılanan protein yapıda bir hormondur. Beyinde kimyasal bir haberci görevi üstlenen oksitosin insan davranışlarının birçoğunda önemli bir role sahiptir. Oksitosin hormonunun hem fizyolojik hem de psikolojik etkileri bulunmaktadır. Bu hormonun üreme sistemi üzerinde, doğum ve doğum sonrası dönemde fizyolojik etkileri; annelik içgüdüsü, bağlanma ve cinsellik konuları üzerinde ise psikolojik etki görülülür.
ALZHEIMER’Ä° ÖNLEYEBÄ°LECEK ÅžEY: AÅžK
Sosyal işlevlerinin ötesinde, oksitosinin artık öğrenme ve hafıza gibi bilişsel süreçler üzerindeki önemli etkisi de kabul ediliyor. Yapılan araştırmalar sonucunda bilim insanları, oksitosinin hafızayı güçlendirmeye yardımcı olabileceğini ve Alzheimer gibi hafıza kaybı ile ilişkili hastalıkların tedavisinde potansiyel bir rol oynayabileceğini gösteriyor.
Tokyo Bilim Ãœniversitesi’nden araÅŸtırmacılar, dönüm noktası niteliÄŸindeki bir çalışmada, oksitosinin hayvanlarda hafızayı nasıl etkilediÄŸine dair yeni bilgiler ortaya çıkardı. Bu keÅŸif, bunama gibi insan biliÅŸsel bozukluklarının tedavisinde derin etkilere sahip olabilir. Bilim insanları oksitosin tarafından aktive edilen nöral yolları ve sinyal mekanizmalarını araÅŸtırmaya baÅŸladılar. Bu araÅŸtırmalar, hormonun beyin üzerindeki etkilerinin ve iyileÅŸtirici potansiyelinin daha iyi anlaşılmasını saÄŸlıyor.